5. Gün: Viyana. Bölüm I

Bugünün, yani bu yağışlı Pazar gününün kilit kelimesi: apotheke. Ya da bizim deyişimizle "apotek" (mümkün olan en kısa sürede söylemeniz lazım). Yahut Güzel Türkçe'mizde geçtiği üzere eczane. 

kaynak

Ben 2 gün önce ağlayıp kas gevşetici krem ve hap almıştım ama hepimize yetmedi, dolayısıyla kızlar bu Pazar gününde açık apotek bulmak istiyorlardı ama iş elbette ki çığırından çıkacaktı.


Neyse, ufak dedikoduları bırakıp günü anlatmaya geçelim. Yağmurlu bir Pazardı demiş miydim? Fevkalade, öyleyse en acınası öykü girişlerinden birine başlamışım. Günlerden Pazardı, yağışlıydı ve soğuktu. Budapeşte'de canı çıkan bir grup kız olarak erken uyanmamız da beklenemezdi zaten (ahahah, erken kalkmama konusunda bahaneler asla bitmez!). Biz de öğle sularında mabedimiz Stephansplatz'a vardık, amaç bir türlü gezemediğimiz katedrali gezmekti. İki gün önce ziyaretçilere açık oldukları saatlerin listesini de almıştık (planlıydım yani), ama günlerden Pazar'dı ve doğal olarak Pazar ayini vardı, dolayısıyla biz de mum yakılan kısımda kalakaldık.

Stephansdom

E ama benim canıma yetmişti ve ayinin kendisini de izlemek istiyordum, bu yüzden görevliyle konuşup ayini izlemek istediğimi söyledim, adam da bunun üzerine hepimizi içeri geçirdi. Benim yaramaz arkadaşlarım durmayıp gizlice birbirinden güzel şu pozları çektiler ki kesinlikle pişman değiliz :)

Kiliseden çıkınca pek bir depresiftik, soğuk ve yağışlı bir Pazar günü nasıl olmamız beklenebilirdi ki zaten? Kızlar köşelere dağılmış sigara içiyorlar, kimi kapalı apoteklerin camlarını üzüntüyle süzüyor, kahretmesin ne yapsak modunda seyrediyorduk ki yanımıza konser bileti satan abilerden biri ilişti. Habsburg sarayının orada, Mozart'ın bir zamanlar konser verdiği bir salonda verilecek "opera" için bilet satıyor ve bize indirim sunuyordu. Ben zaten Viyana'ya gelmişken müzikle ilgili bir tecrübe edinmek istiyordum (Boğaziçi'nde verilen klasik müzik konserlerine hiç gitmedim ne var?), Sena da bu fikre oldukça meyyaldi (ki bir şeyi hem ben hem Sena istiyorsa o iş bir şekilde olurdu). Biz biletlerimizi aldık ama Leyla ve Nehir burada yaşadıkları süre boyunca yeterince konser gördüklerini söyleyerek oralı arkadaşlarıyla takılabilmek için bir fırsat olarak gördüler bu durumu ve iki ayrı plan yapmış olduk. Tabii Leyla o gecenin sabahında "sizi bir yalnız bıraktım yaptığınıza bak!" diyeceğini bilmiyordu :)

Schloss Scönbrunn

Bu arada ne yapsak modunda takılıyorduk demişim ama aslında Schönbrunn Sarayı'na gidecektik, Nehir'i bekliyorduk. O bir türlü gelemeyince Leyla bizi peşine takıp götürdü, dolayısıyla nasıl gittiğimizi hiç hatırlamıyorum. Sanırım metrodan indikten sonra tramvaya bindik, yoksa yürüdük mü? Leyla burayı okuyorsan cevap yaz :P

Schönbrunn

Saray'ın dışı, bahçesi, avlusu, yani harice dair ne varsa çok güzeldi. Yağmur çamur dinlemeden deliler gibi fotoğraf çektik. 

İç kısmını gezmesi paralıydı, yalnızca ben, Betül Sena ve Şüheda gönüllü olduk bunun için. Öğrenci kimliğimizle indirim de aldık geçiyor yani bizim kimlikler de dışarıda :) Ama sarayın içi öyle aman aman şatafatlı, harikulade falan değildi. Zaten yaz sarayı orası, özellikle de sonu elim biten Kraliçe Sisi ile meşhur olmuş. Güzelliğine pür dikkat bakan bu kadıncağızın yerlere inen saçları ve dal gibi vücudu varmış, kilo almamak için hiç yemek yemezmiş. İç tarafta fotoğraf çekilmiyordu ama ben bir iki kare çektim çaktırmadan. Yine de o hanedanlığa veya kraliçenin kendisine özel bir ilginiz yoksa gezilmese de olur, hatta gayet de güzel olur diyebilirim. Rococo üslubuyla dizayn edilmiş ama ben o tarzı sevmeme rağmen pek hoşlanmadım nedense.

Saraydan çıktıktan sonra mabedimiz Stephansplatz'a geri döndük. Katedralde ayin bitmişti, ama bu sefer de iç kısmı iplerle ayırmış en uca kadar gitmemize izin vermiyorlardı. İskeletlerin olduğu mahzen kapalıydı ve ancak turla geziliyordu onun için de yarım saat beklemek ve tur parası ödemek gerekiyordu. Kulesine çıkış da sembolik olamayacak bir ücretle fiyatlandırılmıştı ve ben ne kadar istesem de kızlar yanaşmıyordu. En sonunda Tuna'ya gittiğimizde oradaki turm'a çıkarız diye ikna edildim ve hayal kırıklığıyla kiliseden çıktık.

Yağmurda ıslanan gariban atlar

Bundan sonrası konsere kadar vakit öldürme seansıydı, Leyla&Nehir arkadaşlarının yolunu tutmuştu, biz de kızlarla en iyi yaptığımız şeyi, kafelerde sürtmeyi planlıyorduk. Sena&Merve Starbucks'a gitmek istedi, ama Betül S. ve Şüheda sigara içilen bir yerde durmak istiyordu böylece gene ikiye ayrıldık. Ben, Sena ve Merve Starbucks'a gidip o buz gibi havada karamelli buzlu kahvemsi bir şey içip, bir tarafımız dona dona sohbet ederken Betül S. ve Şüheda da yakınlarda bir İtalyan kafesinde pinekledi. Evet, Starbucks'a girdim ama bunun tek sebebi yurtdışında olmamdı, dikkatinizi çekerim :P

Şüheda'yla "Wonderful Life"
şarkısına eşlik ettiğimiz abi

Pazar gününün gerisi sonraya kalsın bakalım, post yine uzaya uzaya arşa değecek yoksa.