...beni güçlendirmez, için için içimi oyar :P Bugün ikinci Japonlarımla skype'tan konuştum, mülakatın ortasında annem içeri daldığı ve ben de zaten umutsuzluk ve heyecandan mafiş durumda bulunduğum için çokça saçmaladım sanki. Bu defaki anaokuluydu, önceden bahsetmiştim. Müdür, Uchino-san, çocukların başka kültürlerden insanlar tanımasını ve alışık olmasını istiyormuş, daha önce Alman bir kız staj yapmış orada. Kamera açalım diyene kadar mutlu mesut konuşuyorduk, sonrası işte benim tahayyülüm de olabilir, olmayabilir de. Sosyal Psikoloji'de bununla ilgili bir tabir vardı, ama şimdi kitaptan bakmaya üşeniyorum. Sosyal Psi demişken hocalar hala notları açıklamadı, son gün de Perşembe halbuki, pehey.
Neyse, bu yaz Japonya'ya gidemezsem bol bol çeviri yapacağım sanırım. Kanal aradı ama anlaşmasız çalışalım diyor, bu Cuma da Yayınevi'ne gidip yeni kitap alacağım ve paramın bir kısmını! Aiesec'ten de sıkıştırıyorlar başka ülkelere başvur diye ama ben baktım bana uyan hepi topu 20 yer vardı ve hepsi de uzun süreli stajyer arıyordu :/
Sınavlar bittiği için Viyana'ya kaldığım yerden devam edebilirim ama, umarım yine kabız gibi yazmam, sorry guys.
fotoğraf: schönbrunn sarayı, viyana
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder